H εποχή του #ΜένουμεΑσφαλείς αρχίζει

Η εισαγωγή της εκπομπής της Δευτέρας, 4 Μαΐου, 2020

Σήμερα το «Μένουμε Σπίτι» πάει περίπατο, με την ευχή να μην ξανάρθει, κάτι μάλλον απίθανο όσο δεν έρχεται το εμβόλιο ή κάποια αποτελεσματική θεραπεία. «Μένουμε Ασφαλείς» λοιπόν και τώρα έρχεται ο δικός μας ρόλος να κρίνει την εξέλιξη του παιχνιδιού. Ως σήμερα τα μέτρα της πολιτείας ήταν αποτελεσματικότατα, αλλά σε αυτά ο πολίτης είχε πιο απλή δουλειά: να υπακούσει στο μένουμε σπίτι. Τώρα που ο ρόλος μας γίνεται πιο σύνθετος και απαιτητικός μένει να δούμε πώς θα γίνει σε μια χώρα μάλιστα όπου οι μονάδες, όχι όλοι, δεν είμαστε μαθημένοι σε αυτό που λέμε προσωπικό όριο, κοινωνικό χώρο και σεβασμό στο διπλανό. Δεν πειράζει να αναγνωρίζουμε τα τρωτά μας. Εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτοί που «επιπεδώσαμε» -τι λέξη Θεέ μου- την περίφημη καμπύλη, εμείς οι ίδιοι είμαστε εκείνοι που ισοπεδώνουμε όμως την κοινή λογική με τους παραλογισμούς για τις μάσκες –»όχι, άμα είναι υποχρεωτική να μου την πληρώνει το κράτος- θέλω ένα μισθό σε μάσκες- και διάφορα άλλα γραφικά-, όταν οι ειδικοί έχουν δώσει οδηγίες ότι αν δεν μιλάμε για ειδικές υγειονομικές συνθήκες αρκεί ένα κάλυμμα μύτης και στόματος. Πιο κρίσιμο είναι πως θα βάζουμε και θα βγάζουμε αυτό το όποιο κάλυμμα. Περισσότερη σημασία έχει η τήρηση των βασικών, δηλαδή η υγιεινή των χεριών για να επιστρέψουμε στα θεμελιώδη του ανθρώπινου πολιτισμού: καθαριότητα. Και βέβαια οι αποστάσεις, για να επιστρέψουμε στο θέμα των ορίων και του σεβασμού των διπλανών μας. Δεν μπορεί αυτοί που φέρθηκαν υπεύθυνα και… επιπέδωσαν την καμπύλη, σήμερα να κάνουν σαν μωρά παιδιά που θέλουν έναν πατερούλη για να βγουν από το σπίτι, να τους πάρει από το χέρι και τους βάζει βγάζει τις μάσκες: ηρεμία, ευγένεια, ευρηματικότητα και λογική χρειάζεται και όλα θα πάνε καλά.

Και ευγένεια. Ας το ξαναπούμε. Όχι δεν κολλάμε πάνω στον άλλο στις ουρές, στο σούπερ μάρκετ ή στις αναμονές. Όπως δεν έπρεπε να κολλάμε ποτέ και προ covid. Η ανάγκη να επανεκκινήσει η δραστηριότητά μας και η οικονομία είναι τεράστια, απλώς αλλάζουν πλέον οι όροι του παιχνιδιού. Και πολλές από τις αλλαγές με τις οποίες θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε απλώς διορθώνουν λάθη που κάναμε ως τώρα… μακάρι να μην υπήρχε αυτή η βιαιότητα φυσικά. Η καθημερινή καθαριότητα και υγιεινή, ο περισσότερος χώρος στις καθημερινές δραστηριότητές μας, η μικρότερη πυκνότητα ανθρώπων σε ένα χώρο εργασίας, η εξ αποστάσεως εργασία, οι ανθρώπινες συνθήκες στα μέσα μεταφοράς και όχι το πάκτωμα και ο εγκιβωτισμός των επιβατών… αυτά και άλλα τόσα είναι το φυσιολογικό, όπως θα έπρεπε να ζούμε και να πράττουμε.

Αυτή είναι  θετική πλευρά των πραγμάτων.

Μένουμε ασφαλείς λοιπόν… Προσέχουμε τον διπλανό μας και όλα θα πάνε καλά.

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s